Ann Albers en de Engelen - Week 25, 2013

Ann Albers en de Engelen

"Behandel Jullie Lichamen met het Respect dat Zij Verdienen"

Juni 2013 -  Week 25 

Onze lieve vrienden, wij houden heel veel van jullie.

Behandel jullie lichamen met liefdevolle vriendelijkheid, dierbaren. De energieën op de Aarde zijn inderdaad intens, prachtig, en bevorderlijk voor verandering, nochtans, kunnen zij ook grote schade aan het lichaam aanrichten als jij jouw ziel niet eert. Velen van jullie zijn, ook, oude energieën aan het reinigen en uit het lichaam vandaan aan het opruimen. Jullie hebben de kwesties op de mentale en emotionele niveaus onder handen genomen, en nu komen zij op zovele manieren naar boven en verlaten het lichaam! Vier jullie vrijheid, want wanneer een energie eenmaal het fysieke verlaten heeft, dan ben je er klaar mee, voor eens en altijd. In feite, wanneer je op de Aarde incarneert, is jouw lichaam met grote nauwkeurigheid ontworpen om de geschenken/gaven die je met de wereld wilt delen toe te staan, de lessen die je hoopt te leren, en ook, de stempels van voorafgaande levens die je wenst om te zetten. Jouw ziel, zoals altijd is de drijvende kracht welke ofwel het lichaam geneest of toestaat om in een uitgedaagde staat van zijn te blijven.

Luister naar jullie lichamen. Ontwikkel een relatie met hen zoals je zou doen met een geliefde. Behandel hen met tedere, liefdevolle zorg. Stop hen te bekritiseren en houd van hen, zoals jullie ervan houden te zeggen, "met wratten en al." Als iets in jouw lichaam niet naar jouw zin is, houd er eerst van, dan met de uiterste vriendelijkheid vraag jij jouw lichaam hoe je kunt helpen het te veranderen. Veronderstel dat je een spanning in jouw spieren hebt. Adem diep in hen en zeg, "Liefste spieren, ik weet dat ik jullie strak gespannen houd. Openbaar alsjeblieft aan mij hoe je wilt dat ik in mijn leven ontspan zodat ik jullie ook kan ontspannen." Veronderstel dat je een tumor hebt die binnenin jou groeit. Zeg ertegen, "Liefste tumor, dank je voor het mij laten zien wat er al die jaren aan mijn "gegeten" heeft, waar ik de stroming van het leven blokkeerde of weerstond. Dank je wel dat je deze kwestie onder mijn aandacht bracht. Ik houd van je. Ik begrijp je. Nu ben je vrij om weg te gaan. Openbaar aan mij de beste manier om jou te ondersteunen bij het verlaten van mijn lichaam." Luister dan naar jouw hart. Antwoorden zullen naar voren komen.

Ook, behandel jullie lichamen goed. Luister naar hen. Voed hen wat zij willen. Jouw innerlijke kind, eenzame tiener zelf, of een variëteit aan andere emotionele delen binnenin jou mogen naar bepaald voedsel hunkeren, maar vraag eerst jouw lichaam, "Wat is het dat je wilt? Wat zal jou voeden?" want in waarheid, wanneer jij je heerlijk voelt in het lichaam dan zullen alle delen van jou meer dan tevreden zijn.

Dierbaren, wij houden van jullie - van jullie allemaal. Wij houden van jullie zielen en wij houden ook van jullie lichamen. Zij zijn in onze ogen volmaakte voertuigen voor jullie ontwikkeling. Behandel hen zachtaardig. Maak vrede met hen. Schrijf hen een liefdesbrief, hen bedankend voor alles waar jullie hen doorheen hebben laten gaan, en vertel hen hoe je van plan bent om hen in de toekomst te behandelen. Jullie zijn prachtig, dierbaren, vanuit de diepte en breedte van jullie ziel, en iedere centimeter van jullie menselijke vorm. Houd van jezelf - jullie allemaal, en maak vrede met dit lichaam dat jouw thuis op de Aarde is zodat het jou op manieren kan dienen die meer schitterend aanvoelen.

God Zegent Jullie! Wij houden heel veel van jullie.
-- De Engelen

 

Bericht van Ann

Hallo allemaal,

Als kinderen, zijn de meesten van ons zeer verbonden met onze lichamen. Baby's huilen wanneer zij honger hebben, spugen uit wat niet lekker smaakt, en reiken naar wat wel lekker smaakt. Vaak, door het leven heen, leren wij om te stoppen met luisteren naar deze zeer instinctieve aard en beginnen te luisteren naar ons verstand. Het lichaam, als een resultaat, lijdt vaak.

Toen ik een kind was herinner ik me dat ik opschepte over mijn "ijzeren" maag. Ik at opzettelijk een enorme grote maaltijd, en rende dan naar een amusementspark om een rit te rijden die me ondersteboven en in de rondte draaide zonder een averechts effect. Ik kon uren in de zon doorbrengen en zonder een probleem verkleuren. Ik was actief. Mijn moeder voedde ons goed, en ik was gelukkig om aardig zorgvrij te zijn op een jonge leeftijd. In de loop van het leven en de lessen, zoals velen van ons doen, begon ik mezelf te be/veroordelen, propte emoties op, en negeerde de signalen van mijn lichaam en ziel. Aangezien velen van jullie die deze nieuwsbrief gedurende jaren ontvangen hebben weten dat sommige van mijn grootste lessen, waarvoor ik eeuwig dankbaar zal zijn, door fysieke pijn geweest zijn. Dat zijn de dingen die ik niet kan negeren.

De laatste tijd echter heb ik me verbazingwekkend gevoeld! Vanwege het oppotten van sommige emoties vorig jaar, had ik mijn darmen twee keer verdraaid. Nodeloos te zeggen dat ik nooit eerder zo'n pijn gehad had. Het liet mijn verteringssysteem in een droevige staat achter en hoewel ik herstelde om grondig van het leven te genieten, was ik nog steeds op een dieet van tamelijke zachte voedingsmiddelen die gemakkelijk te verteren waren. Na genoten te hebben van het Braco staren in Februari, was ik volledig genezen en in staat om alles weer te verteren! Ik was extatisch! Nochtans, in plaats van naar mijn lichaam te luisteren en met gematigdheid te eten, besloot is op de één of andere manier dat, omdat ik alles kon verteren, ik in staat zou moeten zijn om alles te kunnen eten dat ik wilde. Na het voelen van de machten van de hemel in dat prachtige licht, wilde ik dat alles in mijn leven aldus zoet aan zou voelen. Ik maakte de woning schoon. Ik kocht bloemen voor mezelf. Ik gooide de kleding weg welke niet comfortabel waren. Ik veranderde mijn activiteiten om mijn behoefte voor meer rustige tijd en tijd in de natuur te eren. En, de stemmen van mijn lichaam veronachtzamend, at ik genoeg suiker om alles dat ik opgegeven had in de afgelopen vier jaren in te halen. Oh de vreugde ervan! Mijn innerlijk kind was extatisch! Nochtans, was mijn lichaam dat niet. Op een dagelijkse basis, dronk ik heerlijke koffiecreaties die vol zaten met zoete smaken, at ijs, nam pure chocolade alsof het één van de belangrijke voedingsgroepen was, en dronk smoothies die voldoende fruit bevatten (en suiker!) om een volwassen beer te kunnen voeden. Mijn lichaam probeerde om tegen mij te praten. "Ann, een klein beetje meer proteïne alsjeblieft. Een klein beetje meer echt voedsel alsjeblieft." Ik hoorde het, maar me voelende alsof ik het recht had om zo belachelijk te eten, na het hebben van jarenlange gematigdheid, negeerde ik mijn lichaam. Nodeloos te zeggen, dat het suikerfeest niet lang duurde. Na slechts een paar maanden ontstond er een huidaandoening op mijn rug die een brandend en jeukend gevoel gaf, en zeer oncomfortabel was.

Gelukkig hielp de engel die via mijn lieve vriendin Summer Bacon doorkomt me uit de brand. Hij zorgde ervoor dat ik om mezelf moest lachen, en verzekerde me ervan dat hoewel zij mij actuele suggesties konden geven, ik deze conditie zelf op moest lossen, zoals met alles in het leven, van binnenuit naar buiten! Mijn lichaam had geprobeerd me dat te vertellen. Het was duidelijk tijd om te luisteren. Wederom gaf ik de suiker op behalve in zeer kleine hoeveelheden, ging aan de slag om mijn lichaam te ontgiften, en keerde terug naar een gematigde en gezonde levensstijl van eten. In minder dan twee weken, voelde ik me geweldig. Mijn huid is gezond, en wederom praat ik op een regelmatige basis met mijn lichaam, het vragend wat het nodig heeft en wilt. Ik geniet van de echte zoetheid waar ik naar verlang, wat het tijd doorbrengen is met het voelen van de energie van God dat door mijn heen stroomt. De engelen vertelden mij dat ik alleen maar wat voor energieën dan ook van oude irritaties aan het loslaten was en waarachtig, de dingen die me gewoonlijk dwars zaten hebben zelfs geen invloed meer op me. Het voelt ongelooflijk.
Dus als jouw lichaam niet is zoals je wenst, neem een paar diepe ademteugen, sluit je ogen en vraag eenvoudig, "Wat probeer je me te vertellen? Hoe kan ik het beste voor je zorgen?" Als je nu nog niet jouw eigen antwoorden kunt horen, vraag om hulp. Er zijn uitstekende zorgverleners, intuïtieve mensen, etc. En als het goed gaat met jouw lichaam, ga door het te koesteren en te behandelen met tedere liefdevolle zorg. Het is welbeschouwd een grote zegen om op Aarde te zijn en om mens te zijn, en wij moeten wel onze voertuigen met het respect behandelen dat zij verdienen.

Heb een gezegende week!
Liefde en knuffels,
Ann

Vertaling: Cobie de Haan - http://www.denkmetjehart.blogspot.nl/

©Ann Albers, All Rights Reserved - http://www.visionsofheaven.com/