Ann Albers en de
Engelen
"Vertrouw de
Waarheid Binnenin"
Onze Dierbare vrienden, wij houden heel veel van jullie.
Vandaag wensen wij met jullie over vertrouwen te spreken. Vertrouwen,
dierbaren, is niet iets om blind aan anderen te geven, maar behoort eerder God
toe. Vertrouw je erop dat God van jou houdt?
Als je dat doet, dan zou jij je nooit zorgen hoeven te maken
over of je wel of niet anderen zou kunnen vertrouwen. Je zou in plaats daarvan,
jezelf vertrouwen. Je zou de stille kleine stem binnenin jou vertrouwen. Je zou
de sensaties in jouw fysieke lichaam vertrouwen die zeggen, "Dit komt met
mij overeen," of "Dit komt niet met mij overeen." Je zou erop
vertrouwen dat anderen zo goed als zij kunnen hun best doen, maar je zou ook
weten welke gedragingen en gevoelens jouw welzijn ondersteunen, en van welke
jij je liefdevol af kunt keren.
Wij horen zovelen van jullie zeggen, "Ik vertrouw
niemand," of "Dat is mijn probleem, Ik vertrouw teveel," terwijl
in werkelijkheid dierbaren, God niet van jullie vraagt om in ook maar iets
anders te vertrouwen dan de goedheid die binnenin alle dingen en de waarheid
die binnenin jullie eigen harten, geesten, lichamen en zielen is, op ieder gegeven
moment in de tijd.
Laat ons een praktisch voorbeeld in beschouwing nemen. Je
wilt de één of andere overeenkomst met iemand aangaan. Iedereen verteld jou hoe
prachtig dit individu is. Jouw buikgevoel voelt misselijk en oncomfortabel.
Iedere keer dat je aan het voorstel denkt krijg je hoofdpijn of voel jij je
moe. Wie vertrouw je hier? De potentiële partner? De anderen die opgetogen over hem of
haar spraken? Of ga je de God gegeven waarheid binnenin jou vertrouwen die
zegt, "Misschien is deze regeling uiteindelijk toch niet zo goed voor
mij?"Je hebt geen rechtvaardiging nodig, geen redenen, geen verklaringen.
Jullie hoeven slechts jullie eigen gevoelens te vertrouwen dierbaren, te weten
wat goed voor jou is.
Op dezelfde wijze, veronderstel dat iedereen om jou heen
zegt, "Je kunt geen inkomen vergaren met het doen van deze kwestie waar je
van houdt. Hoe ga jij jezelf onderhouden?" Maar toch, ondanks deze
waarschuwingen, zingt jouw hart wanneer je denkt of doet waar je van houdt. Je
ontvangt signalen, begeleiding en inspiratie. Wie ga je hier vertrouwen? De angsten van anderen, of de liefde
binnenin jouw eigen hart? God spreekt in woorden van liefde, dierbaren, zelfs
wanneer Hij jou waarschuwt. God spreekt niet in termen van angst. Verder, kan
je erop vertrouwen dat zelfs die goedbedoelende individuen die het jou proberen
af te raden, dit niet doen omdat zij jouw dromen willen saboteren, maar omdat
zij eenvoudig zelf nog niet in een ruimte zijn van vertrouwen in God. Zij
houden van jou. Zij doen hun best.
Als je kunt leren om te vertouwen dat er goedheid in alle
dingen is, en tezelfdertijd jouw keuzen en handelingen baseert op het
vertrouwen van de signalen die God binnenin jou programmeert, dan zal jij je nooit
zorgen hoeven te maken of je wel of niet anderen vertrouwen kunt. Je zou net zo
zeker tot bloei komen als de bloemen in het wild die eenvoudig de impulsen van
binnenuit hoeven te voelen om iedere lente tussen het onkruid te groeien en in
volheid uit te barsten. Vertrouw God, dierbaren. Vertrouw jezelf. De vraag van het vertrouwen van anderen
zal niet langer relevant zijn wanneer je luistert naar de signalen van de Bron
die alleen het goede voor een ieder van jullie wil.
God Zegent Jullie. Wij
houden heel veel van jullie.
-- De Engelen
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Bericht van Ann
Hallo allemaal!
Ik heb geleerd dat wanneer ik de signalen binnenin mij
vertrouw, het leven soepel stroomt. God houdt van ons allemaal en wij worden
allemaal begeleid, maar we moeten ermee ophouden om aan onszelf te twijfelen.
Ik zie dit de gehele tijd in mijn leven in actie. Dat laatste keer was ik
buiten in Sedona, ik was druk met te genieten van mijn dag toen ik plotseling
heel duidelijk het gevoel kreeg dat ik in mijn auto moest stappen en naar huis
moest gaan. Het was onmiskenbaar. De ene minuut schonk ik aandacht aan de
blauwe hemel en de frisse lucht, de volgende voelde ik me alsof een magneet mij
naar mijn auto toetrok. Ik aarzelde voor slechts een paar minuten omdat ik echt
wilde blijven. Nochtans, toen ik het weer bij mezelf nacheckte, kon de sensatie
niet ontkend worden. Ik stapte in mijn auto en reed naar de snelweg.
Het verkeer was magisch gemakkelijk totdat ik net voor het
noorden van Phoenix was. Opeens, begon voor mij een kampeerauto witte rook uit
te spuwen en te slingeren. De auto's voor mij stonden op hun remmen en begonnen
ook te slingeren. Door het één of andere wonder raakte de kampeerauto van de
weg af en bleef ik erop. Ik kon zien dat het verkeer achter mij opeen begon te
hopen en wist dat dit één van die lange verkeersopstoppingen zou gaan worden
veroorzaakt door bestuurders die vinden dat ze langzamer moeten gaan rijden om
naar het ongeluk te gapen. Ik bedankte God dat ik op weg naar huis gegaan was
op het moment dat ik dat deed. Had ik zonder enige aarzeling geluisterd, dan
zou ik het volledige drama gemist hebben. Wanneer God jou waarschuwt, is er
geen angst, zeer weinig gedachte, en alleen een sterk gevoel van "Ik moet
dit nu doen."
Hetzelfde principe is van toepassing wanneer jij je afvraagt
of je wel of niet andere mensen kunt vertrouwen. Jaren geleden was ik één van
die individuen die ieder ander vertrouwde in plaats van te vertrouwen op de
stem van God binnenin mijzelf. Ik gaf iedereen het voordeel van de twijfel en
zag alleen maar het goede in hen. Ik negeerde de rest. Ik zag de duisternis,
maar filterde dat eruit omdat ik het niet wilde zien. Ik bracht veel van mijn
dertiger jaren door met het -op de harde manier- leren vertrouwen van mezelf. De
volgende les, in de late negentiger jaren, had specifiek een grote impact.
Ik had besloten om een week alleen een verjaardagsvakantie
in Sedona door te brengen. Ik houd van de stille tijd met God en de natuur.
Niets vult mijn ziel zo lieflijk als een warme zonneschijn, stromend water, de
geur van de bomen, of de blauwe hemel boven mij. Dus was ik ietwat geïrriteerd
toen een man mijn meditatie op een plateau interrumpeerde om me te versieren. Hij
leek vriendelijk genoeg. Zijn
resumé scheen indrukwekkend. Maar mijn buikgevoel voelde strak en onrustig aan,
mij duidelijk vertellend dat dit geen fijne ervaring zou worden. Dus toen hij
mij uitnodigde voor een kopje thee na mijn meditatie weigerde ik dat
vriendelijk. Nog steeds geïrriteerd, ging ik terug naar mijn hotelkamer en
schreef spontaan een gedicht met de titel "Vind Jezelf." Dat zou mijn
eerste aanwijzing hebben moeten zijn. Desalniettemin, bleef ik tegen hem
aanlopen in de opeenvolgende dagen, en bij de derde keer praatte ik mezelf uit
mijn eerste gevoelens vandaan en stemde ermee in om met hem uit te gaan. Aldus
begon één van de meest pijnlijke lessen die ik ooit gecreëerd had.
Ik reed twee keer per week naar het noorden en deed of mijn
neus bloedde over het feit dat hoewel hij beweerde trouw te zijn, hij me
bedroog zodra ik de stad verlaten had. Ik voelde het in mijn maag, en wilde het
niet voelen. Ik zag gedragingen die me niet aanstonden maar wilde hen niet
zien. Ik maakte excuses voor hem en redeneerde mijn gevoelens weg. Ik begon me
slecht over mezelf te voelen. Ik had me nooit zorgen over mijn uiterlijk
gemaakt maar ik begon mezelf lelijk te vinden. Toen de waarheid eindelijk
uitkwam, liet hij me vallen en ging de volgende dag weg op een trip met een
andere vrouw. Ik huilde. Ik
sloeg op kussens. Maandenlang, bad ik met mijn gehele wezen om van mijn
kwaadheid af te raken. Bijna een jaar later, toen niets anders gewerkt had,
stuurden de engelen mij er uiteindelijk op uit om hem op te zoeken en om een
verontschuldiging te vragen. Ik weet niet waarom maar ik was doodsbang. Deze
man, in mijn nog-niet-geëvolueerde mening, had mijn onschuld en vertrouwen
gestolen. Hij had gelogen, bedrogen en mijn goede aard misbruikt. Ik ontdekte
later dat hij wat geliefhebberd had in hekserij en mij behoorlijk wat gemene
energie gestuurd had. "God
is bij je,"vertelden de engelen mij. "Ga dit nu doen. Je zult
het later begrijpen."
Ik liep zijn winkel binnen, keek hem in de ogen, en zei eenvoudig,
"Herinner je je mij nog?" Hij zag er opgeschrokken uit. "Je loog
tegen me. Je bedroog me. Als je gewoon eerlijk geweest was had ik een
geïnformeerde beslissing kunnen maken. Ik kan geen gezonde beslissingen voor
mezelf maken, wanneer mensen liegen. Het was verkeerd. Ik wil een
verontschuldiging." Verrassend genoeg was mijn stem kalm. Ik voelde de
engelen in mijn hart. Mijn ogen waren met de zijne vergrendeld. Plotseling,
terwijl hij zich verontschuldigde, begon ik me te voelen alsof ik aan het
ronddraaien was. Ik keek in zijn ogen maar ik wist in dat ogenblik dat zij de
mijne ook waren. Ik vroeg hem niet om een verontschuldiging. Ik vroeg het deel
van mij dat tegen mezelf gelogen had om een verontschuldiging. Wij waren in dat
ogenblik één. Hij was slechts een uitbeelding van mij. In dat ogenblik voelde
is niets anders dan liefde voor hem. Ik bedankte hem, reed weg, en parkeerde
toen de auto, en stond tranen van opluchting toe vrijelijk te stromen. Hij was
vergeven, maar meer belangrijk, zo was ik dat ook.
Wanneer jij je afvraagt wie en wat te vertrouwen, verwijder
jezelf dan van alles voor een klein tijdje. Als je kunt, ga naar buiten of op
z'n minst vind een rustige plaats waar je alleen kunt zijn, weg van andere
invloeden. Neem een paar diepe ademteugen, en vraag eenvoudig, "Wat voel
ik in mijn hart van harten?" Vraag niet, "Wat denk ik? Wat denken
anderen? Wat zou ik moeten denken? Wat
zou ik moeten doen?"maar eerder, 'Wat voelt mijn hart." Hier spreek
ik niet over onze weerstand maar eerder over ons ware gevoelens. Vorig
weekeinde toen ik haastig rondrende, wilde ik niet gaan rusten. Ik kreeg de
begeleiding om te gaan rusten. Ik negeerde het en leerde.
Wat je voelt in jouw harten van harten in ieder moment - op
dat moment - is jouw begeleiding van God. Vertrouw dat. Dan hoef jij je geen
zorgen te maken over of je wel of niet iemand anders zou moeten vertrouwen. Het
zal een punt worden die onwaardig voor discussie is. Je zult eenvoudig weten
wat juist voor jou is. Wanneer ik de liefdevolle stem van God binnenin
vertrouw, is mijn leven pure magie! Jij hebt die wijsheid ook.
Heb een gezegende week
Ik hou van jullie allemaal!
Ann
Vertaling: Cobie de Haan - http://www.denkmetjehart.blogspot.nl/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten